ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ .
Η άμεση επιτόπου επαφή με την περιοχή και η εμπειρία του χώρου, έδωσε την ευκαιρία για λεπτομερέστερες παρατηρήσεις, φωτογραφίες και επιλεκτικά σκαριφήματα. Στόχος της πρώτης άσκησης είναι να παρουσιασθούν οι επιτόπιες παρατηρήσεις και να συμπληρωθούν από στοιχεία που θα συλλεχθούν απο διάφορες πηγές της κρίσης της κάθε σπουδάστριας και του κάθε σπουδαστή ώστε : Να διατυπωθούν με μορφή εικονογραφημένων σημειώσεων (κείμενο , σκίτσα , διαγράμματα φωτογραφίες και κολάζ) οι προσωπικές εντυπώσεις από τον τόπο, κυρίως σε ό,τι αφορά: Το τοπίο και τα φυσικά του στοιχεία, το φυσικό φώς και τις σχέσεις με τον τόπο όλων των ανθρωπογενών επεμβάσεων που βρίσκονται στην περιοχή.
Βασικός στόχος της άσκησης είναι ένταξη της αρχιτεκτονικής πρότασης στο τοπίο, μέσω ανάγνωσης του ανθρωπογενούς
και φυσικού περιβάλλοντος. Ο χώρος θα μπορεί να λειτουργεί κατά τη διάρκεια της ημέρας ή και τις βραδινές ώρες.
Θα μπορεί να παρέχει δυνατότητα ανάλογα με τη διαμόρφωση του χώρου, προστασίας από τις καιρικές συνθήκες κάθε εποχής (ήλιο,
βροχή, αέρα, κρύο) για ατομική χρήση (ενημέρωση, διάβασμα, ξεκούραση, περισυλλογή) ή συλλογική χρήση (συζήτηση, συναντήσεις, συλλογικές δράσεις, κλπ.).
ΑΠΟΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΞΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ
Από την πρώτη επαφή των φοιτητών με τον τόπο του θέματος αναγνωρίστηκε η βαρύνουσα σημασία των κατασκευών που υπάρχουν στην παραλία για κάθε αρχιτεκτονική επέμβαση στον ευρύτερο χώρο. Συνήθως στην εκφώνηση αντίστοιχων σχεδιαστικών ασκήσεων για νεαρούς εκπαιδευόμενους στην αρχιτεκτονική σύνθεση, υπάρχει η υποσημείωση που τους καλεί να αναγνωρίσουν το ευρύτερο περιβάλλον της συνθετικής άσκησης αγνοώντας συγκεκριμένα στοιχεία που πιθανόν να δυσκολεύουν την ανάπτυξη του θέματος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η προσέγγιση είναι διαφορετική και συνοψίζεται από το ερώτημα: υπάρχει τρόπος να ανακτήσω την ζώνη της παραλίας αφαιρώντας τις κατασκευές που υπάρχουν σ’αυτήν;
Είναι μια άσκηση συστηματικής παρατήρησης και αποτύπωσης των κατασκευών της παραλίας , εκτίμησης της δυνατότητας αποσυναρμολόγησης τους και τελικά επαναχρησιμοποίησης των υλικών για την δημιουργία νέων κατασκευών που θα εντάσσονται στην φιλοσοφία σχεδιασμού του θέματος. Η προτεινόμενη ανακύκλωση συγκροτεί μια διαδικασία που αποσκοπεί στην «δημιουργική επαναχρησιμοποίηση» των αποριπτέων υλικών δίνοντας τους προστιθέμενη αξία και μετατρέποντάς τα σε προϊόντα υψηλότερης ποιότητας. Η επαναχρησιμοποίηση υλικών (αντικειμένων ή χώρων) είναι μια υπερχιλιετής πρακτική που προήλθε κυρίως από μια οικονομία μέσων, εκμεταλλευόμενοι όσα υπήρχαν ήδη, όπως ερείπια ή άμεσα διαθέσιμα υλικά.
ΑΝΩΚΥΚΛΩΣΗ / ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ. Χρησιμοποιούμε τον όρο "ανωκύκλωση" (Upcycling) ώς την επανάχρηση και μετατροπή αυτούσιων (μη ψημένων ή πολτοποιημένων) κομματιών ή ολόκληρων απορριμμένων αντικειμένων, σε ακριβότερο προϊόν προκειμένου να τον διακρίνουμε από τον όρο "ανακύκλωση" (Recycling) όπου τα απορρίμματα μετατρέπονται σε πρώτες ύλες από τις οποίες παράγονται νέα προϊόντα.